چین مدعی تولید انبوه دستگاهی پیشرفته شده است که می تواند پایه نسل آینده رادارهای کوانتومی باشد. این فناوری حتی می تواند جنگنده های پنهان کار آمریکا مانند اف 35 و اف 22 را هم شکار کند.

هر پرتو نور از میلیاردها فوتون تشکیل شده است. ذراتی کوچک تر از هر چیزی که چشم انسان یا حتی بیشتر دستگاه ها بتوانند به صورت جداگانه ببینند. تصور کنید بتوانید فقط یک دانه شن را در میان طوفان شن تشخیص دهید این همان کاری است که آشکارساز جدید چینی انجام می دهد.

در دنیای فناوری های کوانتومی، توانایی تشخیص یک فوتون، گامی اساسی است. چون سیستم هایی مانند رادار کوانتومی ، ارتباطات امن کوانتومی و رایانش کوانتومی به این حساسیت نیاز دارند.

براساس گزارش scmp دانشمندان مرکز مهندسی اطلاعات کوانتومی موفق شده اند آشکارساز چندکاناله تک فوتونی با نویز بسیار کم بسازند و آن را وارد مرحله ی تولید انبوه کنند. آن ها مدعی شده اند که چین با این کار به خودکفایی در بخش کلیدی فناوری کوانتومی رسیده و می تواند در حوزه هایی از مخابرات تا دفاع ملی از آن استفاده کند.

برای درک رادار کوانتومی، باید بدانیم رادارهای معمولی چگونه کار می کنند. رادارهای معمولی امواج رادیویی را به اطراف می فرستند و از بازتاب آن ها موقعیت اشیا را تشخیص می دهند. اما هواپیماهای پنهان کار (استیلت) طوری طراحی شده اند که بازتاب امواج را بسیار کاهش دهند تا روی صفحه رادار دیده نشوند.

رادار کوانتومی به جای امواج رادیویی از فوتون های درهم تنیده (entangled photons) استفاده می کند. این جفت فوتون ها به طور عجیبی با هم در ارتباط هستند. تغییر در یکی فوراً در دیگری دیده می شود، حتی اگر کیلومترها از هم دور باشند. در نتیجه، با بررسی تغییرات فوتون برگشتی، سیستم می تواند حتی بازتاب های بسیار ضعیف از جسم پنهان را تشخیص دهد .

آیا با این فناوری چین می تواند جنگنده ای مثل اف 35 را ببیند؟ در تئوری، بله اما در عمل، هنوز بسیار زود است. به باور برخی کارشناسان غربی ساخت آشکارساز تک فوتونی گامی مهم است، ولی از این تا ساخت رادار کوانتومی واقعی فاصله ی زیادی داریم. نویزهای محیطی، دما، و تداخلات جوّی می توانند سیگنال ها را از بین ببرند.

به بیان ساده تر، داشتن چشم کوانتومی الزماً به معنی داشتن رادار کوانتومی نیست. این فناوری هنوز باید از آزمایشگاه های کنترل شده به محیط های واقعی نظامی منتقل شود؛ کاری که شاید سال ها زمان ببرد.

اگر فناوری رادار کوانتومی به مرحله عملیاتی برسد، عصر جنگنده های نامریی ممکن است به پایان برسد . چنین سیستمی می تواند هر جسمی را که حتی یک فوتون از خود بازمی تاباند، ردیابی کند.